Kościół, który powstał w latach 1838-1840 według projektu Henryka Marconiego, miał swoje korzenie w wytycznych Konstantego Tona, projektanta słynnego soboru Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Początkowo był to sobór prawosławny pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, znany również jako sobór Uspieński. Jego architektura oparta była na planie krzyża greckiego, z główną kopułą usytuowaną na przecięciu naw.
Z powodu rosnącej liczby wiernych, w 1873 roku cerkiew przeszła rozbudowę, która zmieniła jej pierwotną bryłę. Cztery niewielkie kopuły na niskich wieżach zostały zastąpione przez obecną część południową, a zamiast kopuł wzniesiono wyniosłe wieże. Od 1915 roku pełni on funkcję kościoła rzymskokatolickiego.
W 1923 roku miała miejsce kolejna przebudowa tego zabytkowego miejsca.
